#نامه_سوم

چشم هایم را میبندم و به مهم ترین زنی که تا به حال دیده ام فکر میکنم که ببینم مثلا شما شبیه کدامشان هستید،شبیه خانوم وزیر در فلان دولت یا آن خانوم های کارشناس مذهبی برنامه سمت خدا و آفتاب شرقی،شاید هم آن خانم های عجیب و غریب در ماه عسل که خلبان و ملوان بودند،یا آن فداکارهایشان،اما...نه!

خانم شماره سه،سلام!

اصلا تصور نمیکنم شما شبیه هیچ کدام از این خانم ها باشید،شاید قدر یک وزیر زیرک باشید و سیاستمدار و قدر یک کارشناس مذهبی عالم و محجوب و قدر یک خلبان شجاع و بلند همت در راه و قدر همسر یک معلول فداکار و از خودگذشته اما من مطمئنم که خانم شماره سه در هیچ چهارچوبی نمیگنجد.

میدانم که شما صبورید،خیلی خیلی صبور،میدانم از وقتی عاقل شده اید حرمت مادر و پدرتان را نگه داشته اید،میدانم حرف مادرتان را زمین نزده اید،میدانم شب های زیادی با اینکه خیلی خسته بودید برای اینکه مادرتان اذیت نشود تک تک ظرف ها را شسته اید و خانه را مرتب کرده اید،میدانم با سعه صدر با خلقِ تنگ همسرتان برخورد میکنید،میدانم عمرتان را صرف جواب حرف های مفت و بی پایه نمیکنید،میدانم حتی اگر بچه تان فرش را نجس کند و دیوار را خط خطی کتکش نمیزنید،میدانم شب های زیادی را نخوابیدید یا خیلی کم خوابیدید ولی فردایش همه جا جار نزدید که یا ایها الناس من شب نخوابیده ام،آخر ما خیلی هامان گزارش بی خوابی هایمان را این ور و آنور جار میزنیم،میدانم وقتی مادرتان فوت کرد کسی از شما نعره نشنید، کسی بی قراری و جزع وفزع تان را ندید،میدانم قدر خانم های تمام محله و خوابگاه و دانشگاهتان راز در سینه دارید،محرم رازید و مشاوری قَدَر،طوری رفتار نمیکنید که مردم از بیان حرف دلشان برایتان خجالت بکشند یا فکر کنند مشکلشان ارزش بیان کردن برای شما را ندارد..

میگویند اولیاء خدا "لا خوف علیهم و لا هم یحزنون" هستند،میگویند خوف از آینده است و حزن برای گذشته، شما توکل دارید پس از آینده نمیترسید،میدانید خدا جابر است پس برای گذشته هم غمی ندارید،این است کلید صبوری تان،راستش آدم صبور این روزها خیلی کم شده، ما تحمل دو ثانیه صبر کردن برای رفتن ماشین جلویی مان پشت چراغ قرمز را نداریم،یا فحش میدهیم یا بوق میزنیم یا از نوع مخلوطش، ما دیگر طاقت شنیدن حرف های مخالف خودمان را نداریم،یا سریعا طرف را بلاک میکنیم و ریپورت یا پیجش را میبندیم به فحش و تهمت،ما تا میبینیم چیزی به مذاقمان خوش نمی آید میخواهیم تمامش کنیم، راستی مولا خیلی از آمار طلاق بچه مسلمان هایش ناراحت است نه؟

میدانم شما نمونه بارز "و تواصوا بالصبر" هستید،میدانم اگر روزی مردم به خودشان آمدند و بجای این رشته های درِ پیتی رشته های تربیت منتظر گذاشتند،شما معلم وسیع شدن و صبور ماندن ما هستید و مشاور دانشگاه منتظران،امیدوارم در کلاستان مردود نشوم!

با این همه اوصاف احساس میکنم شما هم دیگر دارید بی تاب میشوید، بی تابِ آمدن آقا! کار دارد از صبر میگذرد بانو، نه؟

دعا کنید بلایمان از این که هست عظیم تر نشود و امیدمان نا امید تر،دعا کنید،با بیتابی دعا کنید، دعای بیتابانه انسان های صبور عجیب میگیرد.

به امید دیدار

نامه نویس

#سیصدوسیزده_نامه